H Ι Ω Α Ν Ν Α

     Του Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου

                        __Για την Δάφνη από πού πάω;  Με ρώτησε μόλις κατέβηκα τις ηλεκτρικές σκάλες του Μετρό στο Μοναστηράκι, σαν να ήμουν υπεύθυνος των πληροφοριών στις συγκοινωνίες .  Την κοίταξα, φόραγε κάτι χαλκάδες στην μύτη και στ’ αυτιά, ψηλό τακούνι, είχε  βαμμένα χείλη και πουδραρισμένα μούτρα με ένα βαθύ ντεκολτέ και στηθόδεσμο να συγκρατεί τα υπερμεγέθη βυζιά της. Λίγο καθυστερημένα για να μην ειπώ λάθος πληροφορία, της είπα:

__Κι εγώ προς τα εκεί πάω. Έλα κοντά μου.

Θα πήγαινα στον Νέο Κόσμο.
Της εξήγησα από δω θα πάμε στο Σύνταγμα , θα αλλάξουμε συγκοινωνία για να πάμε προς τη Δάφνη.
__Μα εγώ στο Σύνταγμα ήμουν και από εκεί με έστειλαν εδώ. Το Μετρό ήθελε 3-4 λεπτά να έρθει .Σ’ αυτόν τον χρόνο μπορούσαν να ειπωθούν πολλά.
__Αλήθεια πώς σε λένε;  με ρώτησε.

__Γιάννη.

__Έχουμε το ίδιο όνομα και εμένα με λένε Ιωάννα και γιορτάζουμε την ίδια ημέρα.

__Μπράβο! Σε Ιωάννα έπεσα, είπα απορημένος.  Και όμως φίλε μου μια κάρτα που έβγαλε αργότερα από την τσάντα της  με το τηλέφωνό της και μου την έδωσε, έγραφε Ιωάννα!.

__Μήπως έχεις ένα Ευρώ;   Με ρώτησε.

__Τι να το κάνεις;

__Να, δεν έχω   εισιτήριο .

__Πληρώνεις και εισιτήριο; Μέχρι εδώ ήρθες χωρίς εισιτήριο . Έτσι δεν είναι;
__Ναι, αφού δεν δουλεύω.
__Δεν έχω, Ιωάννα, της είπα και σχεδόν, μετάνιωσα και δεν μετάνιωσα για την άρνησή μου. Αν η γυναίκα πραγματικά είχε ανάγκη το Ευρώ;
Αφού  πηγαίνεις προς τη Δάφνη,  εκεί  κάθεσαι;
__Ναι, στην Δάφνη κάθομαι.
__Έχεις μεγάλο σπίτι;
__Έχω νοικιασμένο ένα δυάρι.
__Δηλαδή είναι καμιά 50ριά τετραγωνικά μέτρα;
__Είναι 75 τ.μ.  με δυο δωμάτια και μεγάλο σαλόνι.
__Ιωάννα μήπως χωράω    να μένω κι εγώ εκεί;  Τη ρώτησα και κοίταγα τις αντιδράσεις της.
__Δεν χωράς , γιατί κάθομαι με τον αδερφό μου. Τώρα όμως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Χρωστάμε στην σπιτονοικοκυρά ένα ενοίκιο, όταν γίνει δεύτερο θα μας βγάλει έξω.
__Τόσο εύκολο είναι;
__Σύμφωνα με τον νόμο και τα δικαστήρια, θα πρέπει να περάσει  το εξάμηνο για να μας κάνει έξωση.
Τι φταίμε όμως κι εμείς;  Δούλευα σ’ ένα μαγαζί πωλήτρια και μοιραζόμαστε τα έξοδα με τον αδερφό μου. Το μαγαζί έκλεισε κι εγώ έμεινα στο δρόμο. Τώρα δυσκόλεψαν τα πράγματα.
__Και νάταν μόνο το ενοίκιο. Απέναντι από το σπίτι μου είναι ο φούρνος , το μπακάλικο και ένα ψηλικατζίδικο. Στον άλλο δρόμο, που έχω καιρό να περάσω είναι εμπορικό κατάστημα  και το μανάβικο.  Για να πάω στο σπίτι μου, μεταμορφώνομαι, γίνομαι αγνώριστη  και σχεδόν την ημέρα δεν κυκλοφορώ. Δεν αναγνωρίζω ούτε εγώ την Ιωάννα.
__Γιατί καλέ όλα αυτά!
__Δεν με λυπάται άνθρωπος!  Με πίστωσαν  εμπορεύματα, ψωμιά, φρούτα, όσα ήθελα και τώρα, πώς να τα πληρώσω;  Πάρε με μαζί σου να ησυχάσω, να ηρεμίσω, να σταματήσω να κρύβομαι. Θα κρύψεις την ντροπή μου και τον περίγελο της γειτονιάς.
__Τι χρωστάς σε  όλους αυτούς  Ιωάννα; Σήκωσε τα δυο  της χέρια ψηλά τα ένωσε και τα κατέβαζε ενωμένα. Φτάνοντας μέχρι την μέση φαίνεται μετάνιωσε να συνεχίσει και μου είπε.
__Στον μπακάλη και τον φούρναρη  δόσεις,  στον τσαγκάρη και τον μανάβη τα γλυκά μου μάτια. Οι υπόλοιποι που βλέπουν την αδυναμία μου να πληρώσω  θέλουν ν’ αρπάξουν ότι έχω! Τρελάθηκα Γιάννη, προσπαθούν να μην μ’ αφήσουν ούτε εσώρουχα.
__Και τι σκέπτεσαι να κάνεις τώρα;
_Θα καλέσω τους πιστωτές μου να έρθουν να τα βγάλουν όλα στην λάκα, κι ότι θέλει ο καθένας ας πάρει.
__Πρωτότυπη ιδέα Ιωάννα!
__Το διδάχτηκα από τους  δικούς μας που κάλεσαν τους Τροϊκανούς να πάρουν μέχρι τα δαχτυλίδια των αρραβώνων μας.
__Εσύ  Γιάννη πού κάθεσαι;
__ Κατοικώ στο Χαλάνδρι.
__ Προνομιούχος είσαι ! Κάθεσαι σε καλό προάστιο. Συνταξιούχος είσαι;
_Ναι, συνταξιούχος.
__Παίρνεις κανά  χιλιάρικο σύνταξη;

__Και λίγο παραπάνω.

__Τότε είσαι πολύ καλά.

__Μόνος σου κάθεσαι;

_Όχι, συγκατοικώ με μια γνωστή, αλλά δεν μπορώ να την διώξω.
__Πολλά χρόνια;
__Κανά δύο.
__Δεν μπορείς να την διώξεις να έρθω εγώ; Την ιστορία μου στην είπα!
__Θα το προσπαθήσω, της είπα. Εκεί λοιπόν άνοιξε την τσάντα της μου έδωσε την κάρτα της με το τηλέφωνο.
__ Μπορώ να φυλάξω και γέρους και μικρά παιδιά.
Να σου ειπώ; Άκουσα για χεροδανειστήρια που δίνουν λεφτά. Ξέρεις να μου ειπείς;
__Θα εννοείς τα ενεχυροδανειστήρια.
__Κάπως έτσι   μου τα είπαν.
__Έχεις χρυσαφικά για σκότωμα;
__Έχω ένα σταυρό, σαν χρυσός είναι και δυο ασημένιες αλυσίδες. Έχω όμως  πολλά χαλκώματα της μάνας μου. Ξέρεις κανένα μαγαζί;
__Στήν Αγίου Κωνσταντίνου κοντά στην Ομόνοια, έχει τέτοια μαγαζιά. Έχουν φωτεινές ταμπέλες και φαίνονται από τον δρόμο.
__Θα ήθελα να βγάλω κανένα έξοδο, τώρα που δεν δουλεύω και να πλερώσω το ενοίκιο που έρχεται να μη γκρινιάζει και ο αδερφός μου.
Εσύ βλέπω είσαι μορφωμένος και ξέρεις από τέτοια. Να σε ρωτήσω. Η μάνα μου έχει μια γκαρσονιέρα. Είχε ειπεί ότι σε μένα θα την άφηνε. Μπορώ να την πουλήσω;
__Αν είναι στο όνομά σου με συμβόλαιο μπορείς.
__Άλλος τρόπος να βγάλω λίγα χρήματα δεν υπάρχει;
__Νόμιμος τρόπος  μόνο να δουλέψεις.
__Άλλος τρόπος;
__Μόνο αν  πωλήσεις  ότι έχεις και δεν έχεις ;
__Έτσι που μας κατάντησαν! Εσύ κοντεύεις να φτάσεις στον προορισμό σου θα κατέβεις στον Ν.Κόσμο;
__Ναί της είπα θα κατέβω. Ωστόσο το μετρό με την συζήτηση έκλεισε την πόρτα κι εγώ πήγαινα για τον επόμενο σταθμό τον Αι Γιάννη.
 Δεν χρειάστηκε να επιστρατεύσω τις ικανότητές μου να την πείσω να κατεβούμε στον Σταθμό του Αι Γιάννη. Καθίσαμε πιο πέρα από την στάση στην μεγάλη πλατεία, στο σουβλατζίδικο.  Κράταγε μια  λιγδιασμένη τσάντα την στύλωσε άτσαλα  δίπλα  και κείνη πέφτοντας κάτω φάνηκε ένα μισοφαγωμένο κουλούρι.  Καθώς έσκυβε να το πιάσει φαινόταν  το γκρι πένθιμο ελαφρώς ξηλωμένο παντελόνι της με τα βυσσινιά παπούτσια κακοδεμένα στα πόδια της.  Οι κινήσεις της ήταν άκομψες όπως και όλο το παρουσιαστικό της. Με κοίταζε λίγο ντροπαλά και με κάποιο ενδιαφέρον γιατί πίστευε με τα λίγα κομπλιμέντα που της είπα, θα την πρόσεχα.
__Εγώ ένα σουβλάκι θα φάω μου είπε. Έχω και το κουλούρι με φτάνει. Την κέρασα και σαν τελειώσαμε ήθελε βόλτα στην απομακρυσμένη γωνιά του πάρκου.
__Θα σε πάρω τηλέφωνο της είπα. Τώρα δεν έχω χρόνο βιάζομαι και με ακολούθησε στο μετρό. Σαν χωρίζαμε με φώναξε:
__Γιάννη να με πάρεις τηλέφωνο, αν χρειαστείς.

__Να περιμένεις της είπα με χαμόγελο και φεύγαμε για τον προορισμό μας.

B Girakas  7.10.2011