Του
Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου
Ήταν
φορές που η μάνα του, δεν είχε γάλα και άλλες
φορές δεν ήθελε το αρνί της να βυζάξει.
Το βράδυ με την λάμπα πετρελαίου για να βλέπουμε, πηγαίναμε στο κατώι. Τα κάτασπρα
αρνάκια, μας περίμεναν και με τα
καμώματά τους και τις φωνές , μας γέμιζαν χαρές.
__Για
άϊστε (πηγαίνετε) παιδάκι μου τώρα, να
κουμανταρήστε τα μαρτίνια και καθίστε μετά
όσο θέλετε. Γυρίστε να φάμε και
μετά ότι ώρα θέλετε κοιμάστε. Έχετε το νου
σας στην μπάλια μας.