TOY ΒΑΓΓΕΛΗ Κ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.
Τα μαλλιά στο κεφάλι του μπάρμπα – Δήμου, του ψάλτη, είχαν ασπρίσει. Τα
μάτια του βαθιά μέσα στις κόγχες και η φωνή του ήταν βραχνή και χοντρή.
Είμαστε στο τέλος σχεδόν της Σαρακοστής. Η επόμενη μέρα ήταν η Κυριακή των Βαϊων. Κανείς δεν έβαζε με το
νου του την εκκλησία, χωρίς ψάλτη τον μπάρμπα - Δήμο. Πρώτος πήγαινε στην
εκκλησία και τελευταίος έφευγε αφού τακτοποιούσε και την κάθε λεπτομέρεια καθώς
ασκούσε και τα καθήκοντα του επιτρόπου.......
