Στοιβαγμένοι στα δυο παραγώνια και σε όλο το σπίτι, οχτώ νοματαίοι
κοιμόμαστε . Πως και που κοιμόμαστε σε
είκοσι τετραγωνικά μέτρα σπίτι , ένας Θεός το ξέρει. Είχε φωτίσει για τα
καλά. Όλοι σχεδόν είμαστε στο πόδι. Η φωτιά έκαιγε στην γωνιά και ο καπνός
ανέβαινε μισός στον αυλακωμένο τοίχο και ο άλλος σκορπίζονταν μέσα στο σπίτι.
Έβραζε και ο τέντζερης τον τραχανά.
Στο μικρό παραθυράκι,
μέχρι την μέση είχαμε βάλει ένα προσκέφαλο, να μην σοδιάζει όλο το κρύο μέσα.
Αλλιώς έπρεπε να κλείσουμε το μονόφυλλο παντζούρι και μέσα θα είχαμε σκοτάδι.
