Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ (Μπρουκλόγιαννης –Μαγκογιώργης)



Του ΒΑΓΓΕΛΗ   Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Εδώ και   τρία χρόνια περίπου (2012) ξεκίνησα να  καταγράφω,  όπως τις άκουγα,  διάφορες μικρές  ιστορίες  του χωριού μου, Μυγδαλιά Γορτυνίας.  Δεν μπορούσα να φανταστώ τον πλούτο  και την ομορφιά που κρύβουν μέσα τους οι κάθε λογής λαϊκές παραδόσεις.  Κατάφερα να καταγράψω ελάχιστες από το σύνολο. Βέβαια δεν έγινε έγκαιρα  συστηματική δουλειά, για να καταγραφούν πολλές από τις θυμοσοφίες, τα ανέκδοτα  και τα καλαμπούρια των πατριωτών. Πολλά  χάθηκαν στον πυθμένα της αιωνιότητας. Κατόρθωσα όμως, άλλα από δω και άλλα από κει,  αρπαχτά όπως λέμε,  να καταγράψω και στο χαρτί λίγα απομεινάρια.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ (Θύμισες -1964)



                                                                          
Του ΒΑΓΓΕΛΗ   Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτό το κείμενό μου είναι αφιερωμένο με πολλή αγάπη σε κείνες τις αγνές ψυχές που έκλεισα στην καρδιά μου και μένουν ζωντανές μέχρι σήμερα. Στις  συμμαθήτριες και τους συμμαθητές μου. Στους καθηγητές μου, που δεν έπαψα να τους θυμάμαι και να τους αγαπώ. Στην Δάφνη μου, την δεύτερη πατρίδα, που τη λατρεύω και « έχω ένα κρυφό μυστικό να της πω»: Την αγαπώ!
     B  GIRAKAS................

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ (Δάφνη-Βεσίνι 2015)



ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ Κ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Είκοσι μία Οκτώβρη.
 Καλεσμένος ταξιδεύω, να επισκεφθώ το  όμορφο Βεσίνι.
 Ο πρωινός ήλιος  διώχνει τα αραιά σύννεφα στον ουρανό.  Καθώς κατηφορίζω προς την λίμνη του Λάδωνα, μια ασπριδερή καταχνιά ανεβαίνει  και σούρνεται μέσα στις ρεματιές πρώτα,   και ύστερα αναρριχάται  στα βουνά και στα φαράγγια. Δροσοσταλιές στους κλώνους και τα φύλλα των δέντρων από την πρωινή ψιχάλα.  Πέρασα  την Λίμνη  από την καινούργια γέφυρα, καμάρωσα της Κυράς το Γεφύρι, που ήταν ξεσκέπαστο από το νερό και έφθασα στην Περαμεριά. Περνάω έξω από το Γιοβαίϊκο σπίτι και η Χρυσούλα, μια περιποιημένη και καλοσυνάτη πατριώτισσα, με προσκαλεί ευγενικά να πιούμε καφέ.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Η ΑΝΑΚΑΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟΥ



ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Το χωριό μου, Μυγδαλιά Γορτυνίας, έχει μια πολύ όμορφη  εκκλησία, την Κοίμηση της Θεοτόκου που χτίστηκε το 1888. Είναι στην θέση ενός παλιότερου μικρού ναού που και κείνος είχε χτιστεί το 1831ή1838.  
                   Είναι να θαυμάζει κανείς την προθυμία των προγόνων  μας που βόηθησαν με προσωπική εργασία και πρόσφεραν υλικά αγαθά, (σιτάρι, μαλλιά, κτηνοτροφικά προϊόντα….) για την πληρωμή των μαστόρων. Και βέβαια πρόσφεραν δωρεάν την διατροφή στα ζώα τους και στους ίδιους.
Λένε ότι το νταμάρι, που έβγαζαν την πέτρα, ήταν στ’ Αρδούνια, στο χωράφι του Τέλαρου, προς την  πλαγιά της Λιάσκοβας. Εκεί είχαν και καμίνια που έβγαινε η ασβέστη, απαραίτητη για το έργο.