Του Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου
Πάνε πολλά
χρόνια, μα και είκοσι , όταν τα καλοκαίρια, τράβαγα προς την Ευρυτανία , στα
Άγραφα , στο χωριό Γρανίτσα. Ο τόπος είχε την δική του ομορφιά και οι άνθρωποι,
φιλόξενοι, γλυκομίλητοι και καλοσυνάτοι. Ύστερα έκανα εκδρομές στα γύρω χωριά, το
Λιθοχώρι, το Ραφτόπουλο, μέχρι και τα κέδρα είχε φτάσει η χάρη μου. Στη
Βούλπη, στο Αργύρη ,στις μεγάλες γέφυρες
του Αχελώου φτιαγμένες από το 1908 και στα λημέρια του Κατσαντώνη. Σε απάτητες
κορυφές που βλέπεις γούπατα και βοσκοτόπια
για το κατακαλόκαιρο και
πανύψηλους ουρανοξύστες κοντά κοντά τα
βράχια, στητά κατακόρυφα.