ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ Κ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Έφεγγε καλά, αν κι ο ήλιος δεν είχε βγει πάνω στα
βουνά, και στην Κουκούλα δεν είχαν σκάσει οι αχτίνες του. Απ το μπαλκόνι μου
έβλεπα το τοπίο που απλωνόταν μπροστά
μου. Ένα μεγάλο μέρος κρυβόταν, πίσω απ’
το βαθυπράσινο, ψηλό κυπαρίσσι του παππού μου.
Απέναντι φάνταζε το δίπατο Μητραίϊκο σπίτι, με το μικρό δυτικό ξέσκεπο
χαγιάτι, τα μεγάλα παράθυρα και την μπαλκονόπορτα...............