ΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΑΦΝΗ (ΣΤΡΕΖΟΒΑ)

Του Βαγγέλη Κ. Χρισστοπούλου

Πολλά ξεχάστηκαν με την πάροδο του χρόνου και δυσκολεύομαι να ανασύρω από την μνήμη μου γεγονότα των γυμνασιακών χρόνων.

Ωστόσο παραμένουν ακόμη ζωηρά στην μνήμη μου οι άνθρωποι της Δάφνης Καλαβρύτων και  η μικρή χαμοκέλα, που κείνη  την εποχή έγινε μαγειρείο, με τα γιασεμιά της, τα αγιοκλήματα και το άρωμά τους τριγύρω. Θυμάμαι ακόμη με υπόληψη  τον καθηγητή μας, Μιχάλη Τσικαλουδάκη,  για την αγάπη που έδειξε χωρίς τσιγκουνιά, χωρίς επιφύλαξη, σε μας τους μαθητές του και, εκτός των άλλων, πρωτοστάτησε στην οργάνωση μαθητικών   συσσιτίων στο γυμνάσιο. Μια όντως μεγάλη ευεργεσία για όλους μας.

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ

Ανοικτή επιστολή:  Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου

                                   Στον Δήμο Γορτυνίας και στους πολίτες του.

Έχω απελπιστεί από τους χειρισμούς , την αδιαφορία των υπευθύνων του Δήμου που δεν κατάφεραν  για πολλά χρόνια να παρέχουν  στο χωριό μου καθαρό νερό κατά τους χειμερινούς μήνες.  Για του λόγου το αληθές  δες τε την θολότητα του νερού εμπλουτισμένου με συντηρητικά: χώμα, κοπριές ζώων, περιττώματα και ακαθαρσίες διάφορες.  

Αφού όπως φαίνεται κάθε φορά πού βρέχει βρόχινα νερά εισέρχονται στον υδροφόρο ορίζοντα και επέρχεται η θολότητα.

Το χωριό μου Μυγδαλιά (Γλανιτσιά) Γορτυνίας φιλοξένησε στην έδρα του τους κ.κ. Δημάρχους του Δήμου Κλείτορος με τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του που τους διακρίνει.

Οι πρώην Δήμαρχοι και ο σημερινός μας έταξαν με ανταμοιβή της ψήφου μας να μας  παρέχουν νερό καθαρό να πίνουμε και να καθαριζόμαστε. 

ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Είχαν ειδοποιηθεί από ημέρες και πρωί πρωί έσμιξαν στο σπίτι του Παναγιώτη του Ζαφειόπουλου, του Γραμματέα και έγιναν μια παρέα, να σφάξουνε το γουρούνι του. Δέκα πέντε νομάτοι μαζεύτηκαν όξω από το δίπατο σπίτι του, στην αυλή. Χώρια η γυναίκα με τα παιδιά του και τα εγγόνια του.

 Από τους πρώτους που ήρθαν ήταν ο Ντούνιας ο Θανάσης, ο Θανάσης ο