Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

ΗΘΕΛΑ ΝΑΜΟΥΝ ΑΗΤΟΣ


«Πως θάθελα νάμουν αητός, νάνοιγα τις φτερούγες,
να πέταγα στα σύγνεφα και στον χρυσό τον ήλιο,
για ν’ αγναντέψω από ψηλά περήφανα τον κόσμο»

Οι αητοί διακρίνονται  για την δύναμή τους, το γρήγορο φτερούγισμα και το οξύτατο βλέμμα τους. Συνεχίζουν  και σήμερα να υπερίπταται πάνω από τα’ Αρκαδικά βουνά, όπως αυτός της φωτογραφίας μας.
Η φωτογραφία  είναι τραβηγμένη  ενδιάμεσα στα βουνά  Μαίναλο και Αφροδίσιο όρος, πάνω από την Λίμνη του Λάδωνα και σε ύψος 500- 1000 μέτρων πάνω από αυτήν. Με αυτή την φωτογραφία μου ήρθε στο μυαλό μια ωραία αφήγηση του πατριώτη μου Γεωργίου Βασιλόπουλο (Μάγγα) που συνέβη πριν  πολλά χρόνια   στα ίδια βουνά στον ίδιο γεωγραφικό χώρο που ίπταται αυτός ο αητός.