Του Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου
Στο χωριό 2.11.2015.
Γράφω στο ημερολόγιό μου, γιατί μου κρατάει συντροφιά. Τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει λαχτάρα, να βρίσκομαι κοντά στην φύση. Ακόμη είναι φθινόπωρο , ώρα που όλα τα τυλίγει το γλυκό φως του ήλιου . Νοσταλγώ να δω τα οργωμένα χωράφια και το καφέ χρώμα που παίρνει η γη, τα κιτρινισμένα φύλλα των δέντρων με το σκουριασμένο χρώμα, που πέφτουν στροβιλίζοντας απαλά στο χώμα, τα ώριμα καφέ αχλάδια της άγριας αχλαδιάς, στρώμα κάτω στον ίσκιο της.