Του
Κώστα Π. Μαρίνη
{Νύχτα
αστρόφεγγη. Μέσα σ’ ένα δάσος σταβρώνουνε, τρείς δρόμοι, τρίστρατο. Δέντρα και
κλαριά παλιά, γκουφαλιασμένα, ντυμένα με μόσκλια και κισσό. Τόπο τόπο βουίζει ο
αέρας στα γέρικα κλώνια τους.
Στη ρίζα
τους τούφες τα νέα κλαριά και φτέρες. Είναι μεσάνυχτα.
Έρχεται η
Μαλάμω η πανώρια.....
