Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

H ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Στις μεγάλες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου ήμουν σχετικά καλός μαθητής.  Το Σχολείο μας ήταν τότε μονοθέσιο με πολλά παιδιά και με μοναδικό  δάσκαλο το Στάθη.
Στη γιορτή του Ευαγγελισμού   ο δάσκαλος  διάλεξε  εμένα για σημαιοφόρο . Θα κρατούσα  τη Σημαία, όταν θα πήγαινε το Σχολείο για την εκκλησία   και μετά θα κάναμε  παρέλαση  ένα γύρο στην Πλατεία....

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Η ΘΕΙΑ ΜΗΤΣΑΙΝΑ


Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
 
Στου Ζαρντέ, στου Μπόβου, στου Μητρόγιαννη και στα γύρω βουνά  άρχισε να πέφτει σιγά, σιγά   το βαθύ γερανί χρώμα.  Ο ήλιος βασίλευε και άρχισε να σκοτεινιάζει.
Όλη η οικογένεια ήταν ανήσυχη. Κανένας δεν είχε όρεξη να βάλει μια μπουκιά ψωμί στο στόμα του. Η Αντώνα ήταν ανάστατη. Κάθε τόσο έβγαινε έξω στην πέτρινη σκάλα, αγνάντευε γύρω τα βουνά, στεκόταν λίγο και πάλι έμπαινε μέσα στο σπίτι της ανήσυχη και φοβισμένη....

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ


Του Χρήστου Γ Κωνσταντινοπούλου.

Γ έ ρ ο  ή  Γ έ ρ ο  τ ο υ  Μ ο ρ ι ά  ονόμαζε ο λαός το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, επειδή  «ήτο πολύξερος, έξυπνος, είχε πονηρίες…» 
 Για το μαυριδερό του χρώμα τον έλεγαν και  Γ ύ φ τ ο. «Αδελφέ Γύφτο» τον αποκαλεί ο Οδυσ. Αντρούτσος σ’ ένα γράμμα του.
Φαίνεται πως το  μαυριδερό του δέρματος στους Κολοκοτρωναίους ήταν κληρονομικό...........

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

O Κ Ο Μ Π Ο Λ Η Σ 1912-2003



Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

«Έν Μυγδαλιά σήμερον την δεκάτην πέμπτην (15)του μηνός Δεκεμβρίου του έτους χίλια έννιακόσια πεντήκοντα δύο (1952) ήμέραν της έβδομάδος Δευτέραν και ώραν 9ην πρωϊνήν, συνήλθεν το Κ. Συμβούλιον Μυγδαλιάς είς τακτικήν συνεδρίασιν και εις αίθουσαν Κ. Γραφείου, δυνάμει της υπ’ αριθ 36/ 10-12-52 προσκλήσεως του Προέδρου της Κοινότητος Μυγδαλιάς και δυνάμει της υπ΄ αριθ. 24813/26-11-52 έπειγούσης διαταγής Νομαρχίας Αρκαδίας. Το Κ. Συμβούλιον εύρέθη έν άπαρτία δια της παρουσίας άπάντων των μελών του......

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Η ΚΑΜΠΑΝΑ




Του ΒΑΓΓΕΛΗ  Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ


Θαμπά , μόνε- μόνε που θυμάμαι την γέρικη κουφαλιασμένη αχλάδα. Ήταν έξω  από το χαμηλό σπιτάκι του Τσιαγκρή και της Βαγγελιάς. Εκεί ενδιάμεσα στην εκκλησιά και το σπίτι τους, ήταν φυτρωμένη η μεγάλη  διχαλωτή αχλάδα. Και στα δυο χοντρά κλαδιά της επάνω  άλλες διχάλες κι άλλες...