ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ Της ΣΚΟΤΙΝΑΣ

 

                             

                                                            Του Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου

Αρχές Φλεβάρη

Στην Γορτυνία κοντά στην κοιλάδα του Λάδωνα, η ομίχλη περπατάει ανάλαφρα, πιάνει τις γύρω ρεματιές τα φαράγγια και αναρριχάται στις  πλαγιές των βουνών. Κάποια αφροσύννεφα  κινούνται στον γαλανό ουρανό και αφήνουν να πέσουν στην γη , σταγόνες νερού. Σαν μεριάσουν  τα σύννεφα, ο ήλιος εξακοντίζει τις ακτίνες του και φωτίζει τ’ απόσκια στις χαράδρες και στις ρεματιές.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΤΗΣ ΣΤΡΕΖΟΒΑΣ

Περικαλλής είναι αυτός ο Ναός. Κτισμένος στα πόδια της Κορακοφωλιάς , μιας προέκτασης των Αφροδισίων ορέων. Είναι στο πάνω χωριό της Στρέζοβας. Η θέσης του είναι εξαίρετος. Ολόγυρα σπίτια και προς τον βοριά, φαίνεται ο πράσινος τάπητας  του βουνού, από πρίνια, σφεντάμια, δέντρα και άλλους θάμνους. Προς τα νότια και δυτικά, απλώνεται στα πόδια  του όλη ή άλλοτε γεμάτη πολιτεία κόσμο. Η   αγαπημένη μας Δάφνη. Αχ! Δάφνη!!

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΣΕΒΔΑΣ

 

                               

                                          
  

Δύσκολη χρονιά για τους μαθητές. Μια ο κορονοιός, μια οι καταλήψεις, άλλοτε εθνικές και τοπικές γιορτές, άλλοτε ο χιονιάς και το κρύο και άλλοτε συγκέντρωση των εκπαιδευτικών, πάνε τα γράμματα για τα παιδιά στο σχολείο.

Κοντά στους μικρούς σταμάτησε η μάθηση και για τους μεγάλους. Η Σέβδα δεν είχε την ίδια άποψη. Χρήσιμα βιβλία κάνουν και καλούς ανθρώπους  έλεγε και γι αυτό έφτιαξε στο χώρο του καφενείου βιβλιοθήκη.  Όλοι την καμαρώνουμε και την χαιρόμασ
τε και την Σέβδα και την βιβλιοθήκη.

Έγινε συζήτηση δίπλα στην βιβλιοθήκη να μπουν εικόνες πολιτικών . Άρχισαν τα μαλώματα. Άλλος ήθελε,  του Κουτσούμπα  την φωτογραφία,  άλλος του Μητσοτάκη, άλλος του Τσίπρα.

__Για σωπάτε ρε παιδιά φώναξε ο Δήμος, δεν είναι σωστό να βάλουμε φωτογραφίες πολιτικών.  Αυτοί τώρα που είναι θολό το νερό δεν πατάνε το πόδι τους εδώ.  Θα φέρω εγώ τον Κολοκοτρώνη μας, να τον βλέπουμε και να τον τιμάμε. Όλοι συμφώνησαν. Έφερε μόνος του τον γέρο σεε χαλκογραφία και τον βλέπουμε και μας βλέπει όλους το ίδιο.

Πρώτος και καλύτερος ξεφύλλιζε ένα βιβλίο ο Γιώργης και έκανε και την κριτική του

__ Οι φωτογραφίες δεν λένε τίποτε, τα μεσάνυχτα στην τηλεόραση βλέπεις καλύτερα πράγματα.

Ο δεύτερος που ζύγωσε στην βιβλιοθήκη και πήρε στα χέρια του ένα κόκκινο βιβλίο ήταν ο Θανάσης. Έκανε μόνος του διάλογο:

__Τώρα μάλιστα, θα μάθω κι εγώ γράμματα. Αλλά και τι τα θέλω; Τώρα γέρασα. Το βιβλίο θα το αφήσω εκεί που ήταν, δεν μου χρειάζεται . Αυτά είπε, έβαλε το βιβλίο κάτω κέφαλο και πάει στο τραπεζάκι του. 

Πέρασε και ο Σόλωνας. Έφερε ένα βιβλίο για τον Καραβόγιαννη τον μπουρλοτιέρη, από τα Λαγκάδια.  Υπεσχέθη να φέρει βιβλία για να μάθουμε την δηλωτή και την πόκα . Αυτά έχουν εγκεκριμένους κανόνες από Υπουργείο και δεν θα μαλώνουμε μεταξύ μας. Όχι παίζεται έτσι, όχι παίζεται αλλιώς.  Πριν φύγει άφησε ένα τετράδιο  να γράφει όσους μυήσει στο νέο ΚΙΝΑΛ, όπως έκαναν και οι Φιλικοί πριν το 1821.

Το βιβλίο με τον Θεοφιλόπουλο τον Μπουρλοτιέρη το διαβάζει ο Αντρέας. Το έχει στο προσκέφαλό του μέχρι να το αποστηθίσει.

__ Αυτός ήταν ισάξιος του Μιαούλη και του Κανάρη και πρέπει να το μάθουμε όλοι και να τον  τιμάμε ξεχωριστά έλεγε .  Αν ζούσε θα είμαστε στο ίδιο κόμμα,  Ευγνωμονούσε την Σέβδα για την βιβλιοθήκη που θα μας ξεστραβώσει. Τόσο πολύ ευχαριστήθηκε που έταξε

δυο συκωταριές να διαθέσει για την παρέα. Θα έκανε και σπληνάντερο!

Πέρασε και ο Γιάννης ο Γιατρός, έφερε λίγα βιβλία, για τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης και εκείνο του  αείμνηστου πατέρα του «Μνήμες από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά»   Πέρασε πίνοντας τον καφέ του και διαβάζοντας  πάνω από μια ώρα.

Έκανε και το σχολειό του.  « Αυτός είναι πολιτισμός»

Πληθαίνουν οι παρουσίες στο χώρο του καφενείου και της βιβλιοθήκης.

Ο Πάνος ζήτησε το βιβλίο του Οδυσσέα με την πιστή Πηνελόπη, να κάνει μάθημα στην γυναίκα του. Αγανάχτησε με όσα βλέπει σήμερα με τις 24χρονες στα κέντρα στα μπαρ και στα ξενοδοχεία πολυτελείας.  Φοβάται και για τον εαυτόν του. Δεν θέλει μπελάδες.

Είπε την γνώμη του και ο Ηλείας. Καλύτερα να διαβάσω ένα καλό βιβλίο, παρά να κάθομαι εδώ και να βλέπω στην τηλεόραση,  γυναίκες να πετάνε την φούστα και μετά την μπλούζα. Ύστερα να φωτίζονται οι ώμοι τους και να περιμένεις με αγωνία πότε θα πετάξει και το κομπινεζόν. Με το βιβλίο ηρεμείς.

__Μπράβο Σέβδα  θα τα καταφέρεις να μας αλλάξεις με τα βιβλία.

 Άκουσα και για δασκάλους που θέλουν να κάνουν συγκεντρώσεις για ομιλίες και για κάποιον Κώστα του Κ.Κ.  Που θέλει   γεμίσει την βιβλιοθήκη με κόκκινα βιβλία.  Ίδωμεν!!! 

Δεν έχουν γίνει ακόμη τα εγκαίνια. Θα ακούσουμε πολλές γνώμες για την χρησιμότητα της βιβλιοθήκης.  Μικρή μεν ομορφούλα δε και πολύ χρήσιμη.  Πρέπει να γίνει γνωστή η βιβλιοθήκη της Σέβδας και πέρα από την ταπεινή κοινωνία του χωριού μας.

__ Ε! Σέβδα να βάλουμε βιβλία για την ιστορία  της Ελλάδος , για την Αρχαία Ελλάδα, για την μαγειρική, για την κηπουρική,   την συμβούλεψα ο Βαγγέλης αφού έφερε αρκετά βιβλία στην βιβλιοθήκη.

Θα ενημερωθείτε όταν γίνουν τα εγκαίνια . Άπαντες οι Γλανιτσιώτες και οι φίλοι μας είστε καλεσμένοι.  Αρκεί ένα τριαντάφυλλο στο χέρι για την Σέβδα μας.

Βαγγέλης Κ. Χριστόπουλος

ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΓΙΩΡΓΗ ΤΗΣ ΚΕΡΠΙΝΗΣ

ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΣΤΡΕΖΟΒΙΝΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ

 

Είναι μια πραγματική ιστορία, που χάνεται στον χρόνο και έχει σβήσει από την μνήμη των πολλών όπως  και τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Την άκουσα στην πλατεία του χωριού μου κάτω από τον μεγάλο

πλάτανο από τον Βασίλη Βασιλόπουλο (Μαγαζά)

Ο Αμερικάνος Στρεζοβινός,γύρισε μετά από πολλά χρόνια στο χωριό του για να ειδή τους δικούς του. Εκεί  γνώρισε  και  αγάπησε μια Γλανιτσιώτισα  το επώνυμό της ήταν Ρουμελιώτη.  Καθόταν κοντά στον Λάδωνα ( στον Κούφιο) με την οικογένειά της.  Πήγε στην Στρέζοβα να πωλήσει ξύλα. Σαν την είδε ο Αμερικάνος την λιμπίστηκε,του άρεσε και ζήτησε τα ξύλα να τα μεταφέρει στο σπίτι του.

Η ΜΟΝΑΧΗ ΠΑΡΘΕΝΙΑ

 
Στην μνήμη Μοναχής Παρθενίας.

Κοιμήθηκε την 10/11/21 η Μοναχή Παρθενία στη Μονή Κερνίτσας  που ήταν το σπίτι της Παναγίας . Κτίστηκε το 1116 μχ. Εδώ επέλεξε από νεαρή ηλικία η κατά κόσμο Αναστασία Βασιλοπούλου ---Παρθενία--- να υπηρετεί τον Θεό.

Μέχρι τα δεκατρία  της χρόνια ζούσε στο χωριό, κάνοντας όπως όλες οι κοπέλες διάφορες οικιακές εργασίες.  Όμως έβλεπε οπτασίες, ενοχλητικά όνειρα, που δυσκόλευαν την ζωή της. Βρισκόταν μέσα σε θύελλες κακοτοπιές και ήταν σαν νεκρή.  Η μητέρα της καλή γυναίκα και χριστιανή την έφερε στο Μοναστήρι. Εδώ αφού προσκύνησε την εικόνα της Παναγίας κάθισε  και ω! του θαύματος βρήκε την λύτρωση, την ηρεμία και την ησυχία της.  Έτσι λοιπόν αποφάσισε με την συγκατάθεση και της μητέρας της και έμεινε εκεί επί επτάμηνων κοντά στην Παναγία.

Γύρισε στο χωριό όχι με δική της θέληση. Και πάλι η Παρθενία αρρώστησε και έβλεπε κακά σημάδια, σπηλιές, βάραθρα και κάθε φορά κινδύνευε η ζωή της. Βρισκόταν σε άγνωστα μέρη, αγχωμένη και κυνηγημένη από ερινύες.  Μετά από αυτά διάλεξε πλέον οριστικά ως τόπο διαμονής της το Μοναστήρι υπηρετώντας και δοξάζοντας τον Θεό.

Το μοναστήρι είχε καεί πολλές φορές από διάφορους κατακτητές και τον Ιμπραήμ . Εδώ ο Κολοκοτρώνης και άλλοι οπλαρχηγοί και προύχοντες έφεραν τις οικογένειές τους για ασφάλεια.

Εδώ έχτισε στο μυαλό της η Παρθενία  την αγάπη της για όλους  μας γνωστούς, συγγενείς και φίλους.

Εδώ βρήκε την υγεία της την σωτηρία της και βέβαια ήταν κοντά στον Θεό. Η Μονή Κερνίτσας βρίσκεται στο όρος Μαίναλο κοντά στην Βυτίνα και την Νυμφασία.  Πάνω στην κορυφή ενός λόφου και σε κατακόρυφο βράχο  500 μέτρων από τον ρου του Μυλάοντα ποταμού. Εδώ έμελε να παραμείνει η Παρθενία που η ψαλμωδία των καλογραιών, έσμιγε με την βοή των νερών και την  ψαλμωδία των πτηνών.

Εδώ τα βράδια ξέχναγε την εγκόσμια ύπαρξή της και επικοινωνούσε με τα υπερκόσμια.  Άφησε την εγκόσμια ζωή και αφοσιώθηκε στον Θεό. Παραμέρισε τα υλικά αγαθά και την καλοπέραση. Σκοπός της Μοναχής Παρθενίας ,ήταν η προσέγγιση  όσο γινόταν περισσότερο στον Θεό.Η ρίζα του κακού μου έλεγε, σαν επισκέπτης στο κελί της , είναι η αμαρτία που γίνεται είτε με λόγια είτε με έργα. Έλεγχε τον εαυτόν της και είχε την δυνατότητα της επιλογής του καλού, από το κακό.

Η Παρθενία είχε  αποβάλει την κακία από μέσα της και  ένοιωθε άλλος άνθρωπος . Πάντα άνθιζε στα χείλη της ένα χαμόγελο για όλους και ο γλυκός και ευθύς λόγος της ήταν το μέλημά της.

Έτσι την θυμάμαι!

Οι Άγιοι σεβάσμιοι πατέρες και η μοναστική κοινότητα σύσσωμη συγγενείς και φίλοι, παρευρέθηκε στην εξόδιο ακολουθία.

Καλό παράδεισο Μοναχή Παρθενία και από κει που είσαι στείλε μας την ευχή σου.

Ευάγγελος Κ. Χριστόπουλος

ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ 15ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 Του Βαγγέλη Κ. Χριστοπούλου

__Για να’ χουμε καλό ρώτημα, για πού το βάλατε παλληκάρια; Ρώτησε ο γέρος θαρρετά.
__Πάμε ψηλά στην κορυφή της Κουκούλας. Μας είπαν όποιος ανέβει εκεί επάνω, ζει ένα όνειρο. Σμίγει με τον Θεό και τους ανθρώπους.
__Σωστά σας το είπαν. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να σας ακολουθήσω, ήθελα πολύ από κι επάνω να στείλω τις ευχές μου στον κόσμο που γνώρισα.
__Γέροντα τόση ομορφιά έχει το μέρος εκεί, που τόσο πολύ το παινεύεις;