ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΣΕΒΔΑΣ

Το καφενείο της Σέβδας είναι μια όμορφη γωνιά, για κάθε Γλανιτσιώτη, για κάθε ξένον, φίλο ,επισκέπτη. Είναι ένας ζεστός και ευχάριστος χώρος που βρίσκεις άριστη εξυπηρέτηση από την μελαχρινή γυναίκα με τα κατάμαυρα μάτια και το χαμογελαστό πρόσωπο.Την Σέβδα.

 Εκεί βρίσκονται συχνά τα βράδια  η οικογένειά της (ο άνδρας της με τα τρία παιδιά της) που γίνεται και δική μας οικογένεια και παρέα.

Εδώ πάντα είναι όμορφη η στιγμή,  αυτή της συνάντησης, της παρέας, του χαιρετισμού και του αλληλοκεράσματος του καφέ και του ποτού.

Εκτός του καφέ και του ποτού, βρίσκεις φαγητό της ώρας και αν δώσεις παραγγελία, χυλοπίτες με κοτόπουλο, βραστή γίδα μαγειρευτά φαγητά και σουβλάκια.

Εδώ διασταυρώνονται βλέμματα, ενώνονται δρόμοι και γεννιούνται ιδέες.  Από τον Μάγκα, τον Μπρουκλόγιαννη και τους άλλους έρχονται στο προσκήνιο, παλιές ιστορίες ,και ανασταίνονται άνθρωποι .

Η συζήτηση δίνει και παίρνει πολλές φορές  με συμπεράσματα σωστά ή λάθος. Στην αρχή προχωρεί για τον καιρό, για τα χωράφια, για τα ζώα, τις σοδιές και τα περίεργα και ύστερα σε εύθυμες ιστορίες και ανέκδοτα.  Καμιά φορά έχουμε διαφωνίες , στιγμιαία μαλώματα , καυγάδες. Και εκεί που τα χαμόγελα ανθίζουν από χαρά, σορωτά πιάτα με λουκουμάδες έρχονται από την Σέβδα φτιαγμένες στην στιγμή.

Φάτε μας προτρέπει, έχω και άλλες για όποιον θέλει. Εγώ κερνάω!!  Προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας ευχαριστήσει. Άλλες φορές φέρνει τηγανόψωμα, γιαούρτι με μέλι, δίπλες και ότι έχει.  Φιλεύει κάποιες φορές με γλυκά και λουκουμάδες , ανήμπορες και ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού. Τι να ειπείς γιαυτή την γυναίκα!!!  Μόνο ευχαριστώ και να την έχει ο Θεός καλά!

Τις προάλλες έκοψε την τούρτα της κόρης της στο καφενείο με όλους εμάς, που μας έχει σαν οικογένεια και ύστερα πρόσφερε πίτσα και ποτά. Δεν λογαριάζει τον παρά η Σέβδα.  Και τώρα τις γιορτές των Χριστουγέννων ο χώρος όλος ήταν στολισμένος , είχε καλοστρωμένα  γιορτινά τα τραπέζια, οι τοίχοι με ελατόκλαρες και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο γεμάτα στολίδια και φώτα.  Θα έμενε η Σέβδα  τέτοιες γιορτινές μέρες χωρίς σπηλιά με χιόνια  και τον Χριστό να γεννιέται. Αδύνατον.

  Ήταν καλύτερη από της Βηθλεέμ.

Το καφενείο, είναι και ταβερνούλα και τις μέρες αυτές καρτέραγε κόσμο. Τα τραπέζια γέμισαν με όλα τα καλά του Θεού , όπως το καλούσαν οι ημέρες έφαγαν και γλέντησαν οι άνθρωποι και οι χωριανοί και οι ξενιτεμένοι βρήκαν ένα ζεστό στέκι

Από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ  για ότι προσφέρει στο χωριό.

Της εύχομαι υγεία και ευτυχία στην ίδια και την οικογένειά της και καλή χρονιά.

Βαγγέλης Χριστόπουλος