ΗΘΕΛΑ ΝΑΜΟΥΝ ΑΗΤΟΣ

«Πως θάθελα νάμουν αητός, νάνοιγα τις φτερούγες,

να πέταγα στα σύγνεφα και στον χρυσό τον ήλιο,
για ν’ αγναντέψω από ψηλά περήφανα τον κόσμο»

Οι αητοί διακρίνονται  για την δύναμή τους, το γρήγορο φτερούγισμα και το οξύτατο βλέμμα τους. Συνεχίζουν  και σήμερα να υπερίπταται πάνω από τα’ Αρκαδικά βουνά, όπως αυτός της φωτογραφίας μας.

Η φωτογραφία  είναι τραβηγμένη  ενδιάμεσα στα βουνά  Μαίναλο και Αφροδίσιο όρος, πάνω από την Λίμνη του Λάδωνα και σε ύψος 500- 1000 μέτρων πάνω από αυτήν. Με αυτή την φωτογραφία μου ήρθε στο μυαλό μια ωραία αφήγηση του πατριώτη μου Γεωργίου Βασιλόπουλο (Μάγγα) που συνέβη πριν  πολλά χρόνια   στα ίδια βουνά στον ίδιο γεωγραφικό χώρο που ίπταται αυτός ο αητός.

Το απέναντι της λίμνης του Λάδωνα  το  βουνό λέγεται Αφροδίσιο και σε ένα μικρό οροπέδιό του βρίσκεται η Ξηροκαρύταινα ένα πανέμορφο χωριό.
Σε αυτή την απόκοσμη, τραχιά ορεινή περιοχή δοκιμάζονταν οι σκληροτράχηλοι κάτοικοί της από τις δυσκολίες της ζωής.
Είχαν λίγα κτήματα και έτρεφαν γιδοπρόβατα για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε διατροφή και ένδυση. Ένας αητός που υπερίπταται στα απάτητα ψηλά βουνά τους άρπαξε με τα νύχια του ένα κατσίκι που έβοσκε.
Το σήκωσε ψηλά και για να το φάει σε ασφαλές μέρος με την άνεσή του διήνυσε  8-10 χιλιόμετρα, πέρασε τον Λάδωνα και την κοιλάδα του και το έφερε στο απέναντι βουνό το Μαίναλο, σε μια περιοχή  της Μυγδαλιάς (Γλανιτσιάς) τον Άγιο Θεόδωρο. Το απέθεσε εκεί και ήταν έτοιμος να ξεκινήσει το γεύμα του.
Μα για κακή του τύχη εκεί κοντά ήταν τσοπάνηδες  χωριανοί μας οι Χροναίοι.  Έκπληκτοι είδαν το συμβάν με τον αητό και με τις γκλίτσες τους έδιωξαν τον αητό και το κατσίκι που έμεινε ανέπαφο χωρίς να πάθει κάτι το μεγάλωσαν στα δικά τους γίδια.
Οι Χροναίοι είχαν χτήματα στον Λάδωνα ποταμό  στην περιοχή Μαρτίτσα  και κοντά προς την Ξηροκαρύταινα. Κάποια στιγμή έσμιξαν τα κοπάδια και  οι τσοπάνηδες της Ξηροκαρύταινας και των Μυγδαλιών. Οι Ξηροκαρυτινοί τσοπάνηδες  είδαν την γίδα που είχε ομοιότητα με δικά τους γίδια και ρώτησαν να μάθουν πως τέτοια γίδα βρέθηκε στα δικά τους γίδια.
Η ράτσα  ήταν μοναδική και αποκλειστική δική τους.
_Τούτο τι γίδι είναι από τα δικά μας . Που το βρήκατε εσείς.
Έμαθαν το συμβάν με τον αητό και το μυστήριο γιαυτούς ελύθη και εμείς έχουμε να διηγηθούμε αυτήν την απίθανη και όμορφη ιστορία. Φωτ. 2.9.2016

B GIRAKAS  21.9.2016