Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

ΑΝΔΡΕΑΣ Κ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ 1896-1976


                            ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ

                ΑΠΟ ΜΥΓΔΑΛΙΑ- (ΓΛΑΝΙΤΣΙΑ) ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ

                   ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

                                            1915-1952      

                                       


                                                                 Γράφει ο Χαράλαμπος Χ. Γιαννόπουλος



Κατά το μήνα Δεκέμβριο 2015 πραγματοποιήθηκαν στην Αμαλιάδα εκδηλώσεις για την συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Ν. ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ (1915). Οργανωτές ο Δήμος Αμαλιάδας με ομιλητή τον Ηλία Νικολακόπουλο και η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε με ομιλητή τον Γ.Γ. Δημήτρη Κουτσούμπα.

Στην πρώτη είχα μια σύντομη συνομιλία με το Δήμαρχο κ. Χρήστο Χριστοδουλόπουλο. Μου είπε ότι το σπίτι του Ν. Μπελογιάννη γίνεται μουσείο Εθνικής Αντίστασης που θα φέρει το όνομά του.
Διαπίστωσα ότι ελάχιστα είναι γνωστά για το πώς αυτό το παιδί από τα δεκα πέντε του χρόνια είχε τέτοια πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση και εξελίχθηκε σε μεγάλο πολιτικό- στρατιωτικό, αδάμαστο, ακατάβλητο ηγέτη, μεγάλη μορφή της νεότερης Ελληνικής ιστορίας και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.
Μου είπε ακόμη ότι δείχνουν ενδιαφέρον και ξένοι ερευνητές, όπως και Γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι. Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω για το θέμα, γράφω αυτές τις γραμμές, να γίνουν γνωστές και να τιμήσουν την μνήμη του.
Ο άνθρωπος που συνετέλεσε τα μέγιστα στο να ξεδιπλώσει το δεκαπεντάχρονο αγόρι, όλες τις πνευματικές, διανοητικές, ηθικές, κοινωνικές και ιδεολογικές δυνάμεις ήταν ο

                                   
                                    Ανδρέας  Κ. Παπαθεοδώρου,
Καθηγητής φιλόλογος και Γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Αμαλιάδος 1929-1932.  Αυτός συνετέλεσε να γίνει άριστος σε όλα και έσπειρε, σε γόνιμη γη, το σπόρο των ιδεών,
Ο Α.Π. γεννήθηκε στο ορεινό χωριό  Μυγδαλιά – (Γλανιτσιά) Γορτυνίας το έτος 1896. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος  (1872-1943) ήταν παπάς και δάσκαλος.  Στην αρχή γραμματοδιδάσκαλος, αργότερα υποδιδάσκαλος και ύστερα από μετεκπαίδευση δημοδιδάσκαλος.  Σαράντα χρόνια υπηρέτησε. Οι μαθητές που έβγαιναν από τα χέρια του μάθαιναν γράμματα, πρώτευαν παντού.
Θέλεις το Αρκαδικό πνεύμα, θέλεις η βέργα και ενίοτε η μαγκούρα, θέλεις το κίνητρο της φτώχιας, η επίδοση όλων των μαθητών στα γράμματα ήταν εξαιρετική.
Και πρώτα τα δικά του παιδιά:
Ο Περικλής Δ/ντής και επιθεωρητής των Τ.Τ.Τ.Τριπόλεως. Τον κρέμασαν οι Γερμανοί στην κατοχή για την πατριωτική του δράση.
Ο Ανδρέας καθηγητής φιλόλογος- Γυμνασιάρχης.
Ο Γεώργιος υπάλληλος Τ.Τ.Τ.
Ο Θεόδωρος δικηγόρος, Γενικός Δ/ντής  Υπουργείου.
Ο Βασίλης δάσκαλος.
Και τρία κορίτσια , που εκείνη την εποχή δεν πήγαιναν στο σχολείο.
Η μορφή και η προσωπικότητα του Παπακώτσιου μένουν ακόμη ζωντανές στη μνήμη των χωριανών. Εκτός των άλλων ήταν πολιτικός φίλος και αντιπρόσωπος του μεγάλου Αρκάδα πολιτικού Αλέξανδρου Παπαναστασίου στο γραφείο του οποίου εργάστηκε ως βοηθός ο Οεόδωρος.
Ο Ανδρέας σε ηλικία πέντε ετών πήγε  στο Δημοτικό Σχολείο με δάσκαλο τον πατέρα του. Είχε μεγάλη αγάπη και έφεση στα γράμματα. Έτσι κατάφερε σε ηλικία 20 ετών να πάρει το πτυχίο του φιλολόγου από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και διορίστηκε αμέσως ως Δ/ντής στο Ελληνικό Σχολείο Βυζικίου-Γορτυνίας.
Το 1919 στρατεύθηκε. Υπηρέτησε σχεδόν 4 χρόνια, τα περισσότερα στο μέτωπο της Μ. Ασίας ως μάχιμος. Για την πολεμική του δράση τιμήθηκε με το διασυμμαχικό μετάλλιο νίκης και τα αριστεία ανδρείας.
Τον Αύγουστο του 1923 απολύθηκε από το στρατό και αμέσως τον Σεπτέμβριο έγινε πρωτοβάθμιος καθηγητής. Το 1925-26 μετεκπαιδεύτηκε. Η μετεκπαίδευση αυτή στάθηκε σταθμός για την παραπέρα επιστημονική του συγκρότηση, αλλά και γενικά για τον προσανατολισμό του στα γενικότερα προβλήματα της παιδείας και της κοινωνίας.
Υπήρξε μέλος του εκπαιδευτικού ομίλου (Ε.Ο) και στάθηκε συνεπής δημοτικιστής στο γλωσσικό αγώνα.  
{ ο Ε.Ο. ιδρύθηκε το 1910 από φωτισμένα μυαλά με σκοπό την αναμόρφωση της Ελληνικής παιδείας. Βασικός στόχος η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση και η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.
Συνεργάστηκε εκεί με τον Αλ. Δελμούζο, τον Μαν. Τριανταφυλλίδη, τον Αλ. Παπαναστασίου τον Δημ. Γληνό κ.ά.  Ο  Ο.Ε. διαλύθηκε το 1936}
Εκείνη την εποχή ξεκαθάρισε τον πολιτικό και ιδεολογικό του προσανατολισμό. Προχώρησε πιο πέρα από το σοσιαλισμό του Παπαναστάση και τον κατέκτησε το νέο κόμμα που απλωνόταν στην Ελληνική κοινωνία και υποσχόταν την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Άριστος φιλόλογος , με γερή επιστημονική κατάρτιση, ήθος και εργατικότητα ανέβηκε γρήγορα τα σκαλιά της ιεραρχίας και το 1927 σε ηλικία 31νετών έγινε Γυμνασιάρχης. Ως Γυμνασιάρχης υπηρέτησε στη Λάρισα στην Αμαλιάδα, στα Τρόπαια, στο Λεβίδι  στην Τρίπολη.
Ο Ανδρέας Παπαθεοδώρου αποσπούσε πάντα τον σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων του. Οι μαθητές του τον θυμούνται πάντα σαν έναν από τους καλύτερους « δασκάλους».  Αν είμαι καλά πληροφορημένος τον ανέφερε και ο Νίκος Μπελογιάννης στην απολογία του ενώπιον του Στρατοδικείου.
Στην Αμαλιάδα υπηρέτησε ως καθηγητής φιλόλογος και Γυμνασιάρχης από το 1929-1932 τότε που ο Ν. Μπελογιάννης ρουφούσε τις γνώσεις και τις νεωτεριστικές του ιδέες. Υπήρξε γιαυτόν το πρότυπο και ο καθοδηγητής. Άριστος μαθητής Γυμνασίου, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και πήρε μέρος σε δύο μαθητικές απεργίες και συμμετείχε ενεργά σε αγροτικές κινητοποιήσεις, όπου και συνελήφθη.
Το 1932 σε ηλικία 17 ετών, φοιτητής, της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Ακολούθησαν διώξεις φυλακίσεις, βασανιστήρια, αγώνες και κατάληξη στο τραγικό τέλος της εκτελέσεως 1952.
Ο Ανδρέας Παπαθεοδώρου άφησε και πλούσιο συγγραφικό έργο:
Το 1931 έγγραψε το βιβλίο «Από την θεωρία στην πράξη».  Η μαθητική κοινότητα στην εφαρμογή της. Βιβλίο σημαντικό διακρίνεται για τον ρεαλισμό, με τον οποίον αντιμετωπίζει τα προβλήματα της διαπαιδαγώγησης των νέων.
Δημοσίευσε πολλά άρθρα εκπαιδευτικού, κοινωνικού, ιστορικού περιεχομένου  σε περιοδικά και εφημερίδες.
Επιδόθηκε σε μετάφραση αρχαίων συγγραφέων (εκδ. Πάπυρος).  Μετέφρασε Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Θουκυδίδη, Ισοκράτη, Πλούταρχο, Παυσανία, Στράβωνα, Πολύβιο και Ξενοφώντα.
Κατά την διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε πλούσια αντιστασιακή δράση, μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ.
Μέλος της κεντρικής  επιτροπής του ΕΑΜ Πελοποννήσου, συνεργάτης του Μητροπολίτη Ηλείας Αντωνίου και υπεύθυνος Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Υπήρχε γραπτή διαταγή του ΕΑΜ Πελοποννήσου προς όλες τις τοπικές οργανώσεις όπου πηγαίνει  ο Α.Π « να σιτίζεται δωρεάν να του παρέχεται διαμονή και ασφάλεια με ευθύνη των οργανώσεων».
Σε όλη του την ζωή έμεινε πιστός σε όσα πίστεψε, δίδαξε και αγωνίστηκε.
Συνταξιούχος διέμενε στην Ηλιούπολη με την σύζυγό του, το γιό του Κωνσταντίνο ηλεκτρολόγο μηχανολόγο, ανώτερο στέλεχος  της ΔΕΗ, τον εγγονό του Ανδρέα και την κόρη του Σ α π φ ώ .
Σοφός, ήρεμος, γαλήνιος, αναπολώντας μια ζωή γεμάτη μελέτη, προσπάθεια, αγώνα, προσφορά, περιπέτεια, ικανοποίηση, περιμένοντας το τέλος που ήρθε το 1976 σε ηλικία 80 ετών.

Για την Δακτυλογράφηση  B GIRAKAS  10.6.2016

Επίσης μπορείτε να διαβάσετε Στον ΚΟΥΡΠΟ : Ο ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ  του Χρυσόστομου  ΚΡΙΜΠΑ.



                            

2 σχόλια:

  1. Με αφορμή το κείμενο του Μπάμπη ανέτρεξε η μνήμη μου στα παλιά.
    Απ' όλα τα πρόσωπα που αναφέρονται, ενθυμούμαι, εκτός του Γιωργίλα, τον Παπακώτσιο και το γιο του Θόδωρου, τον Κωνσταντίνο(Κώτσιος).
    Ο αείμνηστος παπάς ήταν ευθυτενής, λιπόσαρκος, με επιβλητικό ύφος και μελωδική φωνή. Με είχε σε εκτίμηση φαίνεται, γιατί μου εμπιστευόταν τις προσφορές να τις ανεβάζω στο σπίτι του, με το αζημίωτο βέβαια.
    Ο Κώτσιος πάλι ήταν ένα διάστημα στο χωριό επί Κατοχής και ήτανε αρχηγός στα αϊτόπουλα(!).Εμένα τότε με είχε βάλλει επί της Ψυχαγωγίας, Ήξερα όλα τα αντάρτικα τραγούδια! Σπουδαία δράση, θυμάμαι, η επίσκεψή μας στο νοσοκομείο της Στρέζοβας, όπου νοσηλεύονταν αντάρτες τραυματίες. Μπήκαμε στο χωριό σε παράταξη, με σάλπιγγα και βηματισμό!
    Τι χρόνια και κείνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε γραψε και ποιος εισαι συντροφε...δεν κινδυνευεις πια

    ΑπάντησηΔιαγραφή