Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΤΟΥ 1821

 

Από το βιβλίο ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΡΛΑΜΗ οι γυναίκες του μεγάλου ξεσηκωμού .
Γιά τα 200 χρόνια απο την απελευθέρωση
Σε όλα τα χρόνια της σκλαβιάς οι γυναίκες συμπαρατάχθηκαν στους αγώνες και δείχτηκαν ισάξιες με τους άνδρες σε τόλμη, αντοχή, θέληση και αποτελεσματικότητα προσφοράς στην ενιαία πάλη.
Αυτές οι άγνωστες ,με τα μικρά ονόματα τα σπαρμένα σε όλη την έκταση του Ελληνικού χώρου, πολέμησαν σαν απλοί στρατιώτες του αγώνα, η καθεμιά « εφ΄ω ετάχθη». Οι ιστορικοί δεν τίμησαν όσο άξιζε και δεν τόνισαν, τόσον την ομαδική, όσον και την ατομική συμβολή της γυναίκας στην επανάσταση.
Καθεμιά ηρωίδα είχε την δική της τύχη και την δική της προσφορά στον αγώνα. Σ όλες τους αξίζει έστω κάποια υστεροφημία.
Δεν πρέπει να ξεχνιέται πως οι γυναίκες δεν υπήρξαν μόνο οι βασίλισσες του σπιτιού τους, αλλά υπήρξαν και οι μητέρες, που φύτευαν στις απλές καρδιές των παιδιών τους την πίστη και την φιλοπατρία. Δείχτηκαν έτσι ανδρείες που στον καιρό του πολεμου ήταν ατρόμητες σα μητέρες, σα σύζυγοι αγωνιστών, σαν αδερφές ανδρειωμένων και σαν ατρόμητες σα μητέρες σα σύζυγοι αγωνιστών, σαν αδερφές ανδρειωμένων και σαν ατρόμητες πολεμίστριες και παραστάθηκαν στο πλευρό των αγωνιστών με μεγαλοψυχία και απαράμιλλη αυταπάρνηση.
Τις βλέπουμε να κουβαλούν μπαρούτι και βόλια στα μετερίζια, να στέκουν αρματωμένες σα στοιχειά στις πρώρες των αρμένων και στα κελιά της περιποίησης των λαβωμένων. Δίνουν νερό στους διψασμένους πολεμιστές, πλένουν τον ιματισμό τους στο ποτάμι και εμπνέουν παντού τον ηρωισμό και την καρτερία στον αγώνα,
Σαν χρειαστεί αρπάζουν τα όπλα, το τιμόνι του μπρικιού, την λαβή του μπαρουτόμυλου, το ιερό γιαταγάνι και βγαίνουν ατρόμητες μπροστά. Δεν ψηφάνε διόλου το θάνατο.
Ποια Ελληνίδα στα χρόνια της σκλαβιάς έζησε και δεν αποδείχτηκε πραγματική ηρωίδα.
Αν ρωτούσαμε το Σούλι, το Μεσολόγγι, τα ψαρά, τη Μάνη, τα Άγραφα, την Κρήτη, τα πηλιορείτικα χωριά, το Γαλαξίδι και κάθε Ελληνική γωνιά θα είχαν να μας απαντήσουν, πως μια πλειάδα Ελληνίδες έστησαν παντού περίλαμπρα μνημεία ηρωισμού, θυσίας και δόξας.
Στα ηρωικά αυτά χρόνια η γυναίκα λάμπρυνε τα πατρικά άρματα. Μπήκε μπροστά κεφαλή και δεν άφησε τον Τούρκο σε χλωρό κλαρί. Πολλές φορές ο άντρας την άφησε στο ποδάρι του και δείχτηκε αντάξιά του,
Σαν μητέρα γνώριζε να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά της και τις υψηλότερες αρετές και τα ευγενέστερα αισθήματα για την πατρίδα, δίνοντας πρώτη το παράδειγμα της αυταπάρνησης και της θυσίας.
Αθόρυβα η μάνα φυτεύει στις απλές καρδιές των παιδιών της την πίστη στο Θεό και την αγάπη στην πατρίδα και δίνει παιδιά ήρωες στο γένος.
Από το βιβλίο ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΡΛΑΜΗ οι γυναίκες του μεγάλου ξεσηκωμού .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου